Muş’un Varto ilçesinde bağlı bir köyde yaşayan Gıyasettin Bingöl, Erzurum’da liseyi bitirdikten sonra 1983 yılında üniversite için Bursa’ya geldi. Uludağ Üniversitesi’nde okurken memleketine dönen Bingöl, ailesi ve kız çocuklarını, daha düzgün bir hayat yaşamaları için Bursa’ya getirmeye karar verdi.
Bingöl, kiraladıkları kamyona yükledikleri saman, yiyecek, tezek ve eşyalarıyla Bursa’ya geldi. Vakit içerisinde Gıyasettin Bingöl’ün öncülüğünde ticarette büyüyen aile, kentte tanınır bir noktaya geldi.
Özel okullar ve Avrupa’nın en büyük kitapevlerinden birini açan Bingöl, Bursa’ya birinci özel üniversiteyi kurmak için çalışmalara başladı. Üniversite binasını tamamlayıp eğitimci takımını kuran Giyasettin Bingöl, ‘Mudanya’ ismini verdiği üniversitede, ekim ayında öğrencilerini ağırlamaya başlayacak. Gıyasettin Bingöl, çağdaş mimariyle kurulan üniversitenin rektörlük binasının tam ortasına da saman yüklü kamyonet koydu.
‘HEM OKUYORDUM HEM KİTAPÇILIK YAPIYORDUM’
Gıyasettin Bingöl, “İnsan istiyorsa azim varsa kararlılık varsa, gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsa demek ki yapabiliyormuş” diye konuştu. Gıyasettin Bingöl, 1980’de Bursa’yı gezmeye geldiğini belirterek, şöyle devam etti:
“O vakit Erzurum’da yeni liseyi bitirmiştim. Kitapçılık yapıyordum. Bursa’yı çok beğendim. Hoş bir kentti. Küçük bir kent. Yemyeşil bir kent. Bu türlü yapılaşmanın da çok olmadığı bir kentti. Çok etkilenmiştim gençliğimde. Sonra üniversiteyi okumaya geldim buraya.
Özellikle Bursa’yı gördükten sonra tercih ettim yani. Münasebetiyle Bursa’ya aşık oldum yani. Çok hoş bir kentti. Yıl 1983 Uludağ Üniversitesi’ne okumaya geldim. Ve sonra burada kitapçı dükkanı açtım. Çabucak 1983 yılında. Daha evvel Erzurum’da da kitapçı dükkanım vardı. Hem okuyordum hem kitapçılık yapıyordum. Üniversiteyi bitirmeye yakın alemi de Bursa’ya getirmeye başladım.
1983-1985 yıllarında peyderpey ailemi de Bursa’ya getirdim. Hem çocukları okusun hem de gelecekte hoş işler yapsınlar diye. Hem çalışsınlar hem bir hoş bir geçim hayatı. Bir de Bursa üzere bir kentte yaşasınlar diye düşündük.”
Ailesinin Bursa’ya geliş sürecini anlatan Bingöl, “Ailemin evvel bir kısmını getirdim. Sonra tamamını Bursa’ya getirmeye karar verdik. Babamı ikna ettim. Babam yerinden, yurdundan haklı olarak köyünden çıkmak istemiyor, yani terk etmek istemiyordu. Ancak babamı uzun bir süreçte ikna ettim.
Kendisine köyden çıkmamız gerektiğini, çocukların okuması gerektiğini, bilhassa kız çocuklarının köyde okumadığını anlattım. Bu türlü ikna ettim vakit içerisinde. 1986’da da babamı annemi ve bütün ailem kiralık bir kamyonla köyden geldi.
O kamyonla Bursa’ya getirdik. O vakitler tandırını, ekmeğini, tavuğunu, yakacağını, yiyeceğini, ne varsa hepsini kamyona koymuşlar. Bursa’da yerleştiler. O gelen çocukları kentleştirmek, okutmak. O denli kolay bir şey değildi. Ancak o müddet içerisinde biz çok şey yaptık. Çok çileli oldu lakin çocukların hepsinin okumasına vesile olduk. Hepsi gelişti, vakitle ticarete de başladılar.
Biraz da öncülük yaptım kardeşlerime de hani bu işleri düzgün yapsınlar, ilerlesinler. Benim Bursa’daki 40’ıncı senem. Gece gündüz çalıştık, koşturduk. Bir baktık ki üniversiteye kadar gelmişiz” diye konuştu.
‘İNSAN İSTİYORSA YAPABİLİYORMUŞ’
Saman yüklü kamyonetin vermek istediği iletisi anlatan Bingöl, “Ailem bir kamyon kiralamış. Çoluk çocuk herkes, yiyeceği, giyeceği ne varsa kamyonete koyup, Bursa’ya geliyor. Bursa’da çocuklar hepsi okuyor. Kızlar okuyor, erkekler okuyor. Yüzde doksanı üniversiteyi bitiriyorlar. Bitirmeyenler de ticaretle uğraşıyor. İş büyüyor. Büyük bir aile oluyoruz.
Bursa’da biz bir kültür ailesiyiz. Kitap akla gelince biz akla geliriz. Eğitim akla gelince biz akla geliriz. Eğitimi hangi katmanı varsa biz orada varız. Bu aile bir kamyonla gelerek, burada üniversiteyi kurdu. Artık oğlum bu kıssayı yazıyor. Yani bir aile 40 yıl evvel, hiçbir şey yokken o köy hayatından çıkıp samanını, tezeğini, çocuğunu alıp bindirip üç dört gün seyahatten sonra Bursa’ya gelip, yıllar sonra da üniversite kurulabiliyormuş. İnsan istiyorsa azim varsa, kararlılık varsa, gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsa demek ki yapabiliyormuş” tabirlerini kullandı.