Şüpheli İtimat Güler suçlamaları kabul etmedi.
Başakşehir ve Küçükçekmece’de işlediği seri cinayet ve yaralama olaylarının akabinde iki polisi yaralayan İnanç Güler, saklandığı viyadük altında yakalanmıştı.
“Hannas dediğim bu varlık silah çekti”
Bugün şüpheliler İnanç Güler, ve olay gecesi kullandığı araçtaki Nevzat A., Uğur U, ve Ferdi T. Küçükçekmece Adalet Sarayı’na sevk edildi. 18 yaşından küçük olduğu gerekçesiyle süreçleri Çocuk Şube Müdürlüğü’nde yapılan Atilla Ü.’de adliyeye sevk edildi. Burada Cumhuriyet savcısına verdiği tabir de Güler, “ Ergül Maden benim mahalleden samimi arkadaşımdır. Olay gecesi muhabbet etmek için meskene çağırmıştım. Olağanda de daima gelir giderdi. O geldiğinde konutta kimse yoktu. Ben olağanda uyuşturucu husus kullanırım lakin birlikte meskende iken kullanmadık. Ben 3-4 ay kadar evvel Metin Güler isimli amcam tarafından silahla vurulmuştum. O günden sonra “Hannas” denilen cin kabilesinin reisini görmeye başladım. Bununla alakalı tedavi de görüyorum. Benim Ergül ile aramda rastgele bir hasımlık yoktur. Olay gecesi de tartışmadık. “Hannas” dediğim bu varlık silahı çekti. Ergül’ü vurdu. Neresinden vurduğunu hatırlamıyorum. Silah Ergül’ün silahıydı. Akabinde ben meskenden çıktım” dedi.
“Ölen Celal’in oğlu Ayhan beni çok sever”
Bir müddet sonra arkadaşı Ayhan Meşegülü ziyaret etmek istediğini farklı bir maksadının olmadığını söyleyen kuşkulu Güler, “Ayhan’ı da tekrar mahalleden tanırım, arkadaşım olur. Beni çok sever, ortamızda bir hasımlık yoktur. Saat gece 11-12 sıralarında ben Uğur isimli arkadaşımı arayarak Ayhan Meşegül’ün konutuna götürmesini istedim. O da Nevzat ile birlikte araçla konutun önüne geldi. Benim yanımda Ferdi ve Atilla da geldi. Onlara “Gelin Ayhan ağabeyin yanına gideriz, hem de birlikte otururuz” dedim. Akabinde beşimiz birlikte Ayhan’ın meskeninin önüne gittik. Ferdi ve Uğur’a “Ben gidip müsait mi diye bakayım, sonra size haber veririm” dedim. Atilla ile onlara nazaran daha samimi olduğumdan o da benimle geldi. Kapıyı Ayhan’ın babası Celal açtı. Atilla, Celal’i görünce aşağıya indi. Ayhan ağabeyi sordum. O da meskende olmadığını söyledi. O sırada silah sesi duydum. Celal’in düştüğünü görünce kaçtım. Meskende diğer kimse olup olmadığını bilmiyorum. Akabinde başkalarının yanına döndüm. Başkalarının sesleri duyup duymadığını bilmiyorum. Onlara Ayhan ağabeyin meskende olmadığını söyledim” dedi.
“Hannas dediğim varlık yengeme, amcamın kızı ve eşine ateş etti”
İfadesinin devamında kuşkulu İnanç Güler, “ Atilla ya “Keyfim yok, gel biraz takılalım” dedim. Bu sırada olaylarda kullanılan silah benim belimde idi. O Sırada beni mahalleden biri arayıp polislerin konutumuzun önünde olduğunu söyledi. Ben de korktuğum için amcam Hacı Güler’in konutuna gidip sığınmak istedim. Amcamın kapısını çaldım. Saat geç olduğu için beni meskene almak istemedi. Üst katta oturan Sevim Zirve kapıyı açtı. İçeri davet etti. Bana olayları sordu. Adem Zirve de yanında idi. Daha sonra Güllü Güler yanımıza geldi. Polislerin niçin geldiğini sordu. Ben de bilmediğimi söyledim. Daha sonra olayları tam hatırlamıyorum. Lakin “Hannas” dediğim varlık Güllü Güler isimli yengeme, amcamın kızı Sevim Zirve ve Adem Zirve’ye ateş etti. Ben etmedim. Nasıl ve nerelerinden vurulduklarını bilmiyorum. Akabinde korkup kaçtım. Atilla bana seslerin ne olduğunu sordu. Ben de “Bilmiyorum, tuhaf tuhaf şeyler oluyor. Beni yalnız bırakma” dedim. Atilla da itiraz etmeyip benimle geldi” biçiminde tabir verdi.
“Hannas silahı alıp onlara ateş etti, üzüldüm, taksiciyi vurmaktan vazgeçtim”
Daha sonra Aksaray’da Bekir isimli arkadaşını ziyaret etmeyi düşündüğünü fakat kendisini polislerin durdurmak istediğini anlatan kuşkulu Güler, “Polis memurlarından biri bana “Kenara geç” diye söyledi. O esnada ‘Hannas’ silahı alıp onlara ateş etti. Ben polis olduklarını bilsem asla bu türlü bir hareket yapmazdım. Buna karar veren Hannas’tır. Benim memurlara yönelik rastgele bir kinim yoktur. Akabinde Atilla ile birlikte kaçtık. Atilla’yı kaybettim. Yolun karşısından bir taksiye bindim, Şahintepe’ye gitmek istedim. Taksiciye daima sesler geldiğini söyledim. İçimden seslerin taksiciyi öldür dediğini anlattım. Yolda çevirme vardı. Taksici o çevirmeye takılmayınca ben bir anda üzüldüm, taksiciyi vurmaktan vazgeçtim. Daha sonra beni Şahintepe’ye bıraktı. Üzerime atılı cürümleri kabul etmiyorum. Bu cinayetleri işleyen “Hannas” dediğim varlıktır” dedi.
