Elazığ’da yaşayan kanser hastası Aziz Hıdır Doğan, emekli olduğunu ve sıhhat meseleleri karşısında devletten gerekli dayanağı alamadığını söyledi. Doğan, şunları söyledi:
“Ben emekliyim. 3 bin 100 lira maaş alıyorum. Geçinmem mümkün değil, kanser hastayım devlet cihazımı bile vermiyor. Suriyelilere parasız bakıyor, emekliye aygıtını vermiyor. Elazığ milletvekillerine evrak verdim, Bakanlığa belge gönderdim hiçbir karşılık almadım. Elazığ milletvekillerinin Elazığ’dan haberi yok, vatandaştan haberi yok. Elazığ sahipsiz diyoruz Evvelden kendi kısmımda 7 kısımdan ilaç alıyordum. İlaçlarımı bir sorun olmadan alıyordum.
Şimdi ilaçlarımı bile alamıyorum. İlaç için farklı kısma gideceksin, muayene olacaksın, randevu vereceksin, bir sürü süreç. Para ödeyeceksin. Geçen ay birçok ilacı yüzde 10 ödemesinden kaldırdılar. Yani bu hükümetin engellilerle, emeklilerle, hastalarla ilgili hiçbir siyaseti yok. Sıhhat siyaseti iflas etmiş, günlerce hastanelerden sıra alamıyorum. Efendim hastane yaptın, yaptın lakin gidebiliyor muyum? Parası olmayan gidemiyor, gitse bile kapıdan geri çevriliyorum, günlerce sıra bekliyorum.
‘Evimize et girmiyor, meyve sebzeyi taneyle alıyoruz’
Evimize gerçek dürüst et girmiyor, meyve sebzeyi artık kiloyla bırakın taneyle almaya başladık. Bunları bilmiyorlar mı bunları söylediğimde efendim memlekette aç adam var mı diyorlar, açım. Bakın bir milletvekili gelip emeklinin durumunu soramıyor. Niçin? Zira emeklinin yüzüne bakacak halleri yok.”
‘Dilimle karpuz alındığını ömrümde birinci kere gördüm’
“Pandemi süreci sonrası daima olarak her esere yapılan artırımlar ve dur durak bilmeyen enflasyon çıkmazı emekli vatandaşın belini kırmış durumda. Aldığımız maaşı çocuğumuza mı verelim, konutumuzu mi geçindirelim, taksitlerimizi mi verelim?” sözlerine yer veren Elazığlı emekli vatandaş Cemalettin Yıldız ise şunları söyledi:
“Ben Üniversite Hastanesinden emekliyim. Benimle birlikte emekli olan tüm arkadaşlar şu anda hepsi piyasada ek iş yaparak devam ediyor. Yani emeklinin hayat seviyesi düşük bir seviyede. 2 bin 500 lira alan arkadaşlar mesela bana şikâyette bulunuyor bana geliyor diyor ki biz 2 bin 500 lira alıyoruz. Çocuğumuza mı verelim, konutumuzu mi geçindirelim, taksitlerimizi mi verelim yani emeklinin çok çok badiresi var. Emeklinin hayat standardı biraz daha yükseltilmeli, memura verilen tüm kaidelerin emeklilerin de birebir seviyede olması gerekirken maalesef günümüz Türkiye’sinde koşullar daha git gide ağırlaşıyor. Ben 60 yaşındayım ben dilimle karpuz alındığını ömrümde birinci kere bu sene gördüm, ömrü hayatımda. Bu yani bizim ne üzere bir seviyeye gittiğimizin göstergesi oluyor. Lakin inşallah ki temennimiz hoş bir refah seviyesi olur.”
‘Emekliye verilen artırımlar tıpkı gün eriyip gidiyor’
Bir diğer emekli vatandaş Ender Hangün, emekli maaşlarında güzelleştirilmeye gidilmesi gerektiğini lisana getirdi. Hangün açıklamasını şöyle sürdürdü:
“Emekliler şu anda geçim kasveti çekiyor. Emekliler bu koşullarda bu paralarla verilen fiyatlarla sahiden geçim ezası çekiyorlar. Yani biz hükümetimizden bu temmuz maaşlarının daha da güzelleşmesini daha da hoş bir artış vermesini bekliyoruz. Malum, mesela bu petrole gelen artırımlar iğneden ipliğe her şeye yansıdığı için emekliye verilen artırımlar tıpkı gün eriyip gidiyor. Hükümetimizden bunun güzelleştirilmesini bekliyoruz. 3 bin 600 ek gösterge şu anda bize yok bize de verilmesini bekliyoruz.”
‘Yememden içmemden de kısacağım’
Yaşanan ekonomik buhranda hayat pahalılığının en çok emekliyi etkilediğini belirten Elazığlı emekli vatandaş Mehmet Ali Ayyıldız ise şunları söyledi:
“Her şeyden de kısacağım üstümden de kısacağım, yememden içmemden de kısacağım, ısınmamdan da kısacağım geçinmek için. Ben emekçi emeklisiyim. 3 bin 630 TL maaş alıyorum. Lakin emekli maaşıyla geçinme sağlamanın mümkünatı yoktur. Ben artı esnaflık yapıyorum, meskenim de kira değil. Ama zahmetim 3 bin 630 liradan yönetim etme bahtım yoktur. Herkes 15-16 bin maaş alıyor oturduğu yerden hakikat dürüst 2 yıldır çalışan da yok. Pandeminden ötürü İşler de yok o denli oturuyoruz. 3 bin 600 lira ile ben 2 tane mühendis öğrencim var yönetim etme bahtım hiç yok. Esnaflık yapmasaydım asla yönetim etme talihim yoktur. Geçinmek için her şeyden de kısacağım. Üstümden de kısacağım, yemek içmemden de kısacağım, ısınmamdan da kısacağım. Zira ona nazaran yönetim etmem lazım. Benim gelirim nedir, bu yaştan sonra gidip diğerinden borç mu alayım? Ödeyecek durumda değilim borçlanmak için. Bugün senden borç aldım yarın ödemem lazım. Nerden getirip ödeyeceğim, o da yok. Şu durumda hayat pahalılığı emeklileri çok etkiledi. Gerçi piyasada işi olmayanlar da çok. İki çocuk var. Birisi mühendis. İşe de giremediler. Boşta geziyorlar.”
