Dava konusu olayda, bir yükseköğretim kurumunun Hukuk Fakültesi İcra İflas Hukuku Anabilim Kolunda öğretim üyesi olarak vazife yapmakta olan davacı 2011 yılında istifa etmiş 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 60/b hususu uyarınca ayrıldığı kuruma öğretim üyesi olarak tekrar atanma istemiyle yaptığı müracaat hizmetine gereksinim bulunmadığından reddedilmiştir.
İlk derece ve Bölge Yönetim Mahkemesi öğretim üyelerinin ayrılmaları halinde sırf eski takımına geri dönebileceği, yönetimin ise öğretim üyesi takım sayısına bakıldığında eğitim öğretimin hekim öğretim üyeleri ve araştırma vazifelileri tarafından yürütüldüğü ve davalı yönetimin davacının hizmetine muhtaçlık bulunmadığı tarafındaki süreç münasebetinin somut datalara dayandığı gerekçesiyle sürecin reddini hukuka uygun bulmuştur.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Temel No : 2021/8030
Karar No : 2022/49
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : .
VEKİLİ : Av. .
KARŞI TARAF (DAVALI) : .Üniversitesi Rektörlüğü
VEKİLİ : Av. .
İSTEMİN KONUSU : .Bölge Yönetim Mahkemesi .İdari Dava Dairesinin .tarih ve E:., K:.sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: .Üniversitesi Hukuk Fakültesi İcra İflas Hukuku Anabilim Kısmında öğretim üyesi olarak misyon yapmakta iken 2011 yılında istifa ederek bu misyonundan ayrılan davacı tarafından, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 60/b unsuru uyarınca ayrıldığı kurumda Doçent ya da Hekim Öğretim Üyesi takımına tekrar atanma istemiyle yaptığı müracaatın hizmetine gereksinim bulunmadığından bahisle reddine dair .tarih ve E..sayılı sürecin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .İdare Mahkemesince verilen .tarih ve E:., K:.sayılı kararda; davacının .Üniversitesinden ayrıldığı periyotta İcra İflas Hukuku Anabilim Kolunda kendisi ile birlikte iki araştırma görevlisinin bulunduğu, davacı tarafından tekrar geri atanma istemiyle müracaat yapıldığı tarih itibariyle ilgili anabilim kolunda bir tabip öğretim üyesi ve beş araştırma görevlisinin bulunduğu, .Üniversitesi Hukuk Fakültesinin öbür anabilim kısımlarının akademik takımları incelendiğinde pek çok anabilim kısmında profesör ve doçent unvanlı öğretim üyesinin bulunmadığı, bu anabilim kısımlarında kamu hizmetinin hekim öğretim üyeleri ve araştırma vazifelileri tarafından yürütüldüğü, yeniden müracaat tarihi itibariyle davalı idarece ilgili anabilim kolu için profesör ya da doçent unvanlı öğretim üyesi alımı için rastgele bir ilan yapılmadığı görülmekle, davalı yönetimin davacının hizmetine muhtaçlık bulunmadığı istikametindeki süreç münasebetinin somut bilgilere dayandığı, takdir hakkının kamu faydasına uygun olarak kullanıldığı anlaşılmış olup, dava konusu süreçte hukuka terslik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Yönetim Mahkemesi kararının özeti: .Bölge Yönetim Mahkemesi .İdari Dava Dairesince; Her ne kadar Yönetim Mahkemesi kararında, “.Üniversitesi Hukuk Fakültesinin öbür anabilim kısımlarının akademik takımları incelendiğinde pek çok anabilim kısmında profesör ve doçent unvanlı öğretim üyesinin bulunmadığı, bu anabilim kısımlarında kamu hizmetinin hekim öğretim üyeleri ve araştırma vazifelileri tarafından yürütüldüğü” formunda münasebete yer verilmiş ise de, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 60/b unsuru uyarınca öğretim üyeliğine atanmada ilgilinin lakin ayrıldığı takıma atanabileceği göz önüne alındığında, davacının isteminin daha evvel ayrıldığı Hekim Öğretim Üyesi takımına yine atanma ile sonlu tutulması gerektiği, öte yandan bu durumun uyuşmazlık konusu İcra İflas Hukuku Anabilim Kolunda da anılan unvanlarda öğretim üyesine muhtaçlık olmadığı manasına gelmeyeceği açık olduğundan, kelam konusu münasebetin Mahkeme kararında çıkarılması gerekmekle birlikte, öteki münasebetlerle davanın reddi istikametinde verilen Yönetim Mahkemesi kararı sonucu prestijiyle yerinde görüldüğü bu nedenle istinaf müracaatına mevzu Mahkemesi kararının hukuka ve yola uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen savların kelam konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Yöntemi Kanunu’nun 45. hususunun 3. fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN SAVLARI : Davacı tarafından, kararın hukuka karşıt olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı yönetim tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ .’IN NİYETİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun ‘İstinaf’ başlıklı 45. hususunda, “1) Yönetim ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, öteki kanunlarda bilakis karar bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı etrafındaki bölge yönetim mahkemesine, kararın bildiriminden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir…3) Bölge yönetim mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda birinci derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf müracaatının reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak tıpkı kararı verir…6) Bölge yönetim mahkemelerinin 46 ncı unsura nazaran temyize açık olmayan kararları katidir.” kararına yer verilmiştir.
Birebir Kanunun ‘Temyiz’ başlıklı 46. unsurunda, bölge yönetim mahkemesinde istinaf incelemesinden geçtikten sonra temyiz incelemesine tabi tutulacak olan davalar tahdidi olarak sayılmıştır.
HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Davacının .Üniversitesi Hukuk Fakültesi İcra İflas Hukuku Anabilim Kolunda yardımcı doçent takımında öğretim üyesi olarak vazife yapmakta iken 2011 yılında istifa ederek KHK ile kapatılan … Üniversitesine geçiş yaptığı, 18.07.2016 tarihinde bu üniversiteden de istifa ederek ayrıldığı, daha sonra 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun ‘Kurumlara dönüş’ başlıklı 60. unsurunun (b) bendi uyarınca takım şartı aranmaksızın .Üniversitesi Hukuk Fakültesi İcra İflas Hukuku Anabilim Koluna doçent ya da tabip öğretim üyesi unvanı ile atanma istemiyle müracaatta bulunduğu, bu müracaatın ilgili anabilim kolunda davacının hizmetine gereksinim duyulmadığından bahisle reddi üzerine, ret sürecinin iptali istemiyle açılan davanın, 2577 sayılı Kanun’un 46. unsur kararı kapsamında yer almadığı ve istinaf etabının sonuçlanmasıyla katılaşacağı açıktır.
Bu durumda, .Bölge Yönetim Mahkemesi .İdari Dava Dairesinin .tarih ve E:., K:.sayılı kararına yönelik temyiz isteminin incelenemeyeceği sonucuna ulaşılmıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalı yönetimin TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2.Temyiz masraflarının istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Posta masrafı avansından varsa artan fiyatın taraflara iadesine,
18/01/2022 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.
