Umut Vakfı 28 Eylül Kişisel Silahsızlanma Günü’nde, Maçka Demokrasi Parkı’nda ‘Sessiz ayakkabıların yürüyüşü’ isimli bir aktiflik gerçekleştirdi. Aktiflikte Türkiye’nin dört bir yanında silahla vurularak hayatını kaybedenlerin anneleri, babaları, kardeşleri ve yakınları bir ortaya geldi. Aileler aktiflikte birbirlerine takviye oldu kendi yaşadıkları olayları anlattı. Birçok aile yakınlarının vefatına sebep olan bireylerin ceza almadığını bir an evvel cezalandırılmaları gerektiğini belirtti.
Umut Vakfı İdare Şurası Lideri Özben Önal da aktiflikte aileler ile bir ortaya gelerek acılarını paylaştı. Aktiflikte hayatını kaybedenlerin yakınları sırayla kürsüye gelerek konuşmalarını yaptı. Konuşmaların akabinde pandomim gösterisi gerçekleşti. Aktiflik ailelerin, yakınlarının ayakkabılarını yan yana koyarak silahsızlandırma daveti yapmasıyla sona erdi.
‘İnsanların katil kurşunları ile ölmemesi için çaba ediyoruz’
Umut Vakfı İdare Heyeti Lideri Özben Önal “Aramızda büyük acılar yaşamış dostlarımız var. Bugün onların konuşma vakti. Şunu söylemek istiyorum; Umut Vakfı Başkanlığı’nı annem Nazire Dedeman’ın vefatı üzerine dönem aldım. Tam 29 yıl boyunca annemle birlikte ben de kardeşim Umut’un bir silahla öldürülmesinin acısını yaşıyorum. Biz Umut Vakfı olarak yaşadığımız bu acı olay sonrasında çocuklarımız suçsuz insanların tabiri caizse kent eşkıyası insanların katil kurşunları ile ölmemesi için çaba ediyoruz” dedi.
‘İnsan evladını düşünde görebilmek için dua eder mi?’
Oğlu bahçelerinde köpekle oynarken vurularak hayatını kaybeden Mustafa Atıcı “Kim tarafından ateşlendiği belirli olmayan ve ‘yorgun mermi’ ismi verilen katil bir mermi ile 15 yaşındaki oğlumuzu kaybettik. Acı anlatılmaz, aldığımız her nefeste, gittiğimiz her yerde anıları var onlarla yaşıyoruz. Şöyle düşünün bir insan akşam yattığında evladını düşünde görebilmek için dua eder mi? Biz bunu yaşıyoruz. Sabah kalktığımızda ‘Allah’ım inşallah rüyadır’ diyerek odasına gidiyoruz fakat yok. Kimsenin bunu kimseyi yaşatmaya hakkı yok. Bunun için gerekli önlemlerin ve tedbirlerin alınması gerekiyor. Bugün televizyonda akşam haberlerine bakamıyoruz. Birçok haber silahlı şiddet oluyor. Sivil insanların silahlanmasındaki maksat nedir?” diye konuştu.
‘Büşra’nın hayallerini bilir misiniz?’
Kızını kaybeden Nakşiye Konyar, “Tokat’ın Erbaa ilçesinde bir magandanın silahından çıkan kurşunla hayattan koparılan Büşra Konyar’ın annesiyim. Sizler Büşra’yı tanır mısınız? Tanımazsınız. Nereden bileceksiniz? Büşra’nın hayallerini bilir misiniz? Herkese eşit davranan, kimseyi incitmeyen, hayata sevinçle bakan, hayalleri olan pırıl pırıl, zeki, 17 yaşında bir çocuktu o. O mermi yalnızca Büşra’yı değil, bizleri yani ailemizi sevdiklerini de hayattan kopardı. Geride acılı bir baba ve anne ile iki de hayata küsmüş kardeş bıraktı. Nereye baksam Büşra’mı görüyorum. Onunla yaptığımız aktiviteler, oturduğu, yattığı, gezdiği yerler hiç aklımdan çıkmıyor. Son giydiği kıyafetlerini alıyorum, kokluyorum. Babası ne kadar dik dursa da bizlere hissettirmemeye çalışsa da gece yatağında bâtın saklı ağlıyor, kahroluyor” biçiminde konuştu.
